พ่อค้าจำเป็น

สวัสดีครับ
ผมชื่อเพชรนะครับ ปัจจุบันมีอาชีพเป็นพ่อค้าตามตลาดนัด ที่ต่างจังหวัดครับ
เริ่มต้นที่ทำให้มาเป็นพ่อค้าก็ธรรมดาทั่วไปครับ แต่ไม่ใช่เพราะเบื่องานประจำหรืออยากมีรายได้เสริม แต่เป็นเพราะชีวิตอยู่ในช่วงดราม่าครับ อิอิอิ กลัวร้องไห้จัง
เป็นเพราะวิกฤติ แต่พยายามพลิกวิกฤติให้เป็นโอกาสครับ หลังจากมึนๆงงๆกับชะตาชีวิตได้สักสองอาทิตย์ ก็ต้องตาสว่างขึ้นมาเพราะ ความเป็นจริงแสนหวานกระตุ้นให้สร่างมึนครับ ค่าใช้จ่าย ค่าบ้าน ค่านั่นนี่ หลังจากมาตั้งหลักที่บ้านเกิด ก็พอดีว่าน้องชายแท้ๆของผม ก็หารายได้เสริมจากการเป็นพ่อค้าตลาดนัดนี่แหล่ะครับ ประทังชีวิตให้มีเงิน ชนเดือน เห็นว่าผมเครียดๆเลยชวนมาช่วยขายของ ก็เลยต้องมา วันแรกที่จะขาย อุตลุตมากครับ เตรียมของขาย ขนของขึ้นรถ และรีบรีบรีบ ไปถึงตลาดก่อนบ่ายสอง เพื่อเสนอตัวให้ท่านผู้จัดล็อกที่ตลาดนัดได้ทราบครับ และจัดการหาที่ขายให้เราครับ แรกๆผมไม่รู้จริงๆว่าขั้นตอนต้องเป๊ะขนาดนี้ มัวแต่ทาครีมกันแดด หาเสื้อผ้า น้องบ่นตลอดเวลา แต่ไปทันเวลานะครับ ตลาดแรกที่น้องชายพาไปคือ ตลาดนัดหนองกก ตลอดทางนั่งไปไม่คิดอะไร พอถึงทางเข้าไปเท่านั้นล่ะครับ สตั้นไป10 วิินาที โล่งโจ้ง ฝุ่นทราย แดดจัดจัด สิ่งแรกที่มองหา ตรูจะไปขรี้ที่ไหนได้วะ พอดีกับที่ลมแรงๆพัดฝุ่นทรายมาอย่างรุนแรง น้องชายจึงบอกให้เอาเก้าอี้พลาสติกพับได้แต่แข็งแรงสีเขียวขาว ไปหาที่ร่มๆนั่งรอจัดล็อก ผมเดินลากเก้าอี้ หนีบกระติกน้ำแข็งและกาแฟเย็นอะเมซอน ฝ่าแดดที่ร้อนแรงเลวร้ายแสบผิว ในระยะทาง 20 เมตร ประหนึ่งเดินไกล 2 กิโล อย่างทุลักทุเล และทุเรศนิดๆ ยอมรับว่าครั้งแรกที่ไปอยากกลับมาทำงานห้องแอร์เย็นๆ จิบกาแฟอุ่นๆ มาก แต่พอได้ล็อกและเริ่มขายความสนุกก็เริ่มมาเยือน ความสนุกนั่นคือ ความกังวล จะขายได้ไหม ของที่กูขายเนี่ย มันจะขายได้ไหม ตื่นเต้น น้องจึงบอกว่าใจเย็นๆ ขายได้แน่ๆที่นี่ลูกค้าชอบแบบนี้ (เสื้อยืดมือสอง ผ้า US ดูใส่ไม่กี่ครั้ง) สักพักก็มีลูกค้ามาเลือก ดีใจมาก ทักษะแตหลอที่ใช้คุยกะลูกค้าตอนทำงานก็ออกมา เสียงเนี้ยหว้านหวาน พูดอย่างเพราะ ดูก่อนได้นะครับลองเลือกลองใส่ดูเลยนะครับพี่ สวยๆผ้าเนื้อดี๊ดี ซื้อไปรับรองไม่เสียดายเงินเลยนะครัชชช. ยิ้มจนถึงใบหู แต่ลูกค้าไม่ซื้อ แฟนเค้าดึงตัวกลับไป บอกว่าไปซื้อของใหม่ใส่ดีกว่า พี่ยืนเหงือกแห้งปากค้างเลยจ้า  รมณ์เสียหันหลังกลับจะไปนั่งดูดกาแฟเย็นที่เหลือแต่น้ำแข็งละลายแล้วต่อ แต่มีเสียงลูกค้าอีกรายว่า พี่ไซส์ใหญ่ๆมีไหม พี่เลยหันกลับมาหน้ายิ้มแฉ่ง สรุป ขายได้ พันเศษๆในวันนั้น
ดีใจกลับบ้านหน้าบานมีกำลังใจ ในใจคิดว่าเราเนี่ยค้าขายน่าจะเหมาะ ไม่ง้อก็ได้ กทม.มีแต่คนใจร้าย ชิชะ วันนั้นใจดี น้องให้ตังค์ค่าแรงช่วย ไม่เอาตังค์ เพราะมันสนุกดี วันแรกจบเท่านี้แฮปปี้เอนท์ดิ้ง โทรศัพท์คุยกะแฟน แล้วนอน